இங்கே
ஒரு கிராமத்தைச் சேர்ந்த பரமஏழை ஒருவன்,இந்த பர்வதமலைக்கு
வந்திருக்கிறான்.ஒவ்வொரு
பவுர்ணமி மற்றும் அமாவாசை இரவுகளுக்கும் சித்தர்கள் இங்கே
வருவார்கள்;அவர்களை தரிசித்தாலே
தமது வறுமை நீங்கிவிடும் என்று எண்ணி ஒரு பவுர்ணமி இரவுக்கு பர்வதமலைக்கு
வந்திருக்கிறான்;அப்போது
இவ்வளவு கூட்டம் வருவதில்லை;தனியாக மலையேறிவிட்டு,பர்வதியம்மனை
வழிபட்டுவிட்டு தனியாகவே கீழே இறங்கி வரும்போது,ஒருவர் இந்த ஏழையோடு
வந்திருக்கிறார்.
அவர் இந்த பரமஏழையைப்பற்றி பேச்சினூடே விசாரித்திருக்கிறார்;தான் பரமஏழை
;சித்தர் யாரையாவது இங்கு வந்தால் தரிசிக்க முடியும் என்றும்,அப்படி தரிசித்தால் தனது
வறுமை அடியோடு நீங்கிவிடும் என்றும் தெரிவித்திருக்கிறான்.பேசிக்கொண்டே வரும்போது அவனது
அரிவாளை வாங்கி,ஆங்காங்கே கூர் பார்த்துக்கொண்டே வந்திருக்கிறார் உடன் வந்தவர்.ஒரு
இடத்தில் இருவரும் பிரிய நேர்ந்திருக்கிறது;
தனது வீட்டிற்குத் திரும்பிய அந்த பரமஏழை,தனது அரிவாளை கீழே போடப் போக,அது
நிலவொளியில் தகதகத்திருக்கிறது;வியப்புடன் அதை எடுத்துப் பார்த்தால் இரும்பு அரிவாளாக
இருந்த அது,வெள்ளி அரிவாளாக மாறியிருக்கிறது.ஆமாம்! அந்த பரமஏழையுடன் பேசிக்கொண்டே
வந்தவர் ஒரு சித்தர்.தனது ரசவாத சக்தியால் அந்த பரமஏழையின் ஏழ்மையை தனது ரசவாத சக்தியால்
நீக்கியிருக்கிறார்.
0 comments:
Post a Comment